بار معادل تیغه بندی در تاریخ ۱۴۰۱/۱/۱۰ به‌روزرسانی شد!
میخواهم شما را به یک سفر ببرم و مقصد این سفرمان کشور زیبا و عجیب و غریب چین میباشد. حتما شما هم به کررات نام دیوار بزرگ چین را شنیده‌اید.
دیوار بزرگ چین مجموعه‌ای از استحکامات بوده که از سنگ، آجر، چوب و سایر مواد ساخته شده است. طولانی‌ترین سازه روی زمین است که برای دفاع در برابر حمله دشمنان از مناطق شمالی ساخته شد که امپراتوری‌های چین را تهدید می‌کردند.این دیوار در امتداد خط شرقی به سمت غرب در طول مرزهای تاریخی چین کشیده شده تا بتواند از دولت چین و امپراتوری در مقابل حمله و تهاجم چادرنشینان آسیای میانه جلوگیری نماید. آنچه که هویداست اهمیت وجود دیوارها از دیرباز است. دیوارهایی که طور سنتی برای دفاع ساخته شده‌اند.
در دنیای مدرن امروز نیز مانند گذشته از دیوارها برای محافظت از حریم خصوصی، محافظت از مردم یا یک منطقه خاص و همچنین جلوگیری از خطر نفوذ بیگانگان استفاده میشود.این دیوار، ساختاری پیوسته نیست و شامل یک سری دیوارها و استحکامات میشود که در طول صدها سال شکل‌گرفته است. ساخت دیوار با شرایط محلی و بر اساس سیستم قرارداد و مسئولیت‌های تقسیم‌شده بین کشورهای مختلف انجام شد. ارتش بزرگی از نیروی انسانی، متشکل از سربازان، زندانیان و اسیران و افراد محلی این دیوار را بناکرده‌اند. نتیجه ساخت‌وساز حکمت و سرسختی مردم چین را نشان می‌دهد.اما ساخت دیوارهای مستحکم چندان کار ساده‌ای نیست و نیازمند یک طراحی اصولی میباشد.
دیوار چین از بزرگ‌ترین و تاریخی‌ترین سازه‌های انسان است. برخی می‌گویند که این دیوار از فضا و حتی از کره ماه قابل رؤیت است؛ ولی واقعیت این است که این اژدهای چندین کیلومتری در هیچ‌کدام از مشاهدات غیرمسلح فضانوردان ناسا و سایر فضانوردان مشاهده نشده است.
دیوار بزرگ چین در طول ۲۰۰۰ سال توسط ۱۹ سلسله مختلف از قرن هفت قبل از میلاد تا قرن ۱۶ بعد از میلاد ساخته شد.ساختار عظیمی محسوب میشود که در استان‌های متعددی در شمال چین کشیده است. بااین‌حال، معروف‌ترین بخش آن‌که بازسازی‌شده است، در شمال پکن قرار دارد.
یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های ساخت بشر محسوب میشود که تکنیک‌های مختلفی برای ساخت آن به‌کاررفته است. با توجه به اینکه ساخت دیوار در مدت‌زمانی طولانی انجام‌شده است، مصالح مورداستفاده در آن به دوره تاریخی و شیوه ساختمانی رایج در آن دوره مربوط میشود.
ما در جلسه ۱۵ از آموزش رایگان ایتبس به موضوع بار معادل تیغه بندی ( و یا بارگذاری تیغه‌های داخلی – بارگذاری پارتیشن ها) می‌پردازیم و با یکدیگر یاد می‌گیریم که با توجه به مبحث ششم جدید(مبحث ششم سال ۹۸) با دیوارهای داخلی چگونه باید رفتار کنیم؟
تمایل دارید این جلسه و جزوه آموزشی آن را دانلود کنید؟
اين جلسه حاوي
- فيلم آموزشي بالا
- ۲ جزوه آموزشي براي درک بهتر ويديو به زبان فارسي
ميباشد، اگر تمايل داريد تمامي۴۴ قسمت آموزش ايتبس و تمامي جلسات آموزش سيف را دانلود کنيد، بايد عضو الماسي شهر نوين عمران ومعماري باشيد! چنانچه تاکنون ثبت نام نکرديد از طريق دکمه زير ثبت نام کنيد.
تاکنون بيش از ۲۰۰۰ نفر عضو الماسي شهر نوين عمران ومعماري شده اند!
هزينه عضويت تنها ۲۹ هزار تومان
از سال ۹۸، در مبحث ششم تغییراتی نسبت به مبحث ششم سال ۹۲ به‌وجود آمد که این تغییرات باعث تغییر رفتار ما نسبت به بارگذاری دیوارهای داخلی میشود. در ادامه این موضوع را با یکدیگر بررسی میکنیم و متوجه خواهیم شد که چطور باید این مسئله را پیش ببریم.
ماجرای بارگذاری دیوارها از کجا شروع میشود؟
اجازه دهید برای درک بهترموضوع بار معادل تیغه بندی به ماجرای پیدایش آن بپردازیم و در ابتدای کار ذهن خودمان را دسته بندی کنیم. در طراحی سازه معمولا ما طراحان سازه ها را طراحی میکنیم تا از آن ها درمقابل یک موضوعی دفاع کنیم و موضوعی که عموما سازه های ما را تهدید میکند بارها و نیروهای وارده به سازه میباشد که معمولا برای ما بارهای لرزه ای خطر بیشتری را دارند و بیشتر سازه های ما را تهدید میکنند . اما این بدان معنا نیست که بارهای دیگر اهمیتی ندارند. از این رو شناسایی انواع مختلف بار برای ما اهمیت ویژه ای دارد.
بعضی از مالکان و سازندگان، سبک‌سازی را فقط در کاهش مقاطع تیرها و ستون‌ها و میلگردهای سازه‌ای می‌پندارند، اما به بخش مهم‌تر که سبک‌سازی کف‌ها و دیوارها است، توجه نمی‌کنند و گاهی اوقات هم در مرحله اجرا، در مقابل آن مقاومت میکنند.
طراح سازه هم برای اینکه با اعتراض مالک مواجه نشود، در مرحله بارگذاری، بارهای وارد بر ساختمان را کاهش می‌دهد. بارهای کف سازی و دیوارهای پیرامونی را کم میکند، تا بتواند با مقاطع سبک‌تری جواب بگیرد.
انواع بار های ساختمانی به دو دسته تقسیم میشوند:
- بارهای قایم: همانطور که از اسم آن مشخص میباشد بارهای قایم بارهای هستند که در به صورت عمودی به سازه وارد میشوند!
- بار های جانبی: بارهای جانبی بار هایی هستند که از جوانب به سازه وارد میشوند!
در جلسات قبلی از دوره طراحی سازه بتنی به کمک نرم افزار ایتبس در مورد انواع بار ها آشنا شدیم و آموزش دیدیم که خود بارهای قایم به پنج دسته تقسیم بندی میشوند.
- بار مرده : باری میباشد که ناشی از وزن مصالح در سازه میباشد.
- بار زنده : بار قابل تغییر میباشد که به مرور زمان میتواند تغییر پیدا کند.
- بار برف بار ناشی از بارش برف میباشد.
- بار باران : بار ناشی از بارندگی های شدید (که در برخی از مناطق مثل کلمبیا بسیار حاد میباشد)
- بار سیل: همانند سازه های زیر آب و بار قایم آب بالایی
اما خود بارهای قایم :
دسته اول بار های قایم ، بار مرده ساختمانی میباشد که خود این بار های مرده به دسته های زیر تقسیم میشود.
- بار مرده سقف ها
- بار مرده بام
- بار مرده دیوارهای پیرامونی
- بار معادل تیغه بندی
- بار مرده دستگاه آسانسور
- بار مرده دستگاه راه پله
بار معادل تیغه بندی:
یکی از انواع بارهای مرده مهم موجود در ساختمان‌ها، بار معادل تیغه بندی میباشد. همانطور که می‌دانید تیغه‌های داخلی ساختمان در طول زمان توسط ساکنین و استفاده‌کنندگان قابل جابجایی بوده و همین امر ممکن است محاسبات طراحی سازه را برهم بزند! بنابراین مبحث ششم با در نظر گرفتن این مسئله می‌گوید اگر تیغه‌های داخلی تا حدی سبک باشند که وزن هر مترمربع آنها کمتر از ۲۰۰ کیلوگرم باشد میتوان وزن آنها را به بار زنده کف اضافه کرد.
فرض کنید بار تیغه‌ها را هل بدهید تا روی کف پخش شود! به همین وزن تیغه‌ها که در کف ساختمان پخش‌شده اصطلاحاً بار معادل تیغه بندی یا سربار معادل تیغه بندی گفته میشود. توجه داشته باشید که این بار را نمی‌توان کمتر از ۱۰۰ کیلوگرم بر مترمربع در نظر گرفت مگر اینکه از تیغه‌های سبک نظیر دیوارهای ساندویچی استفاده کنیم که در این حالت مشروط بر اینکه وزن هر مترمربع تیغه‌ها کمتر ۴۰ کیلوگرم باشد میتوان بار معادل تیغه بندی را تا ۵۰ کیلوگرم بر مترمربع کاهش داد.
این را هم اضافه کنیم درصورتی‌که وزن هر مترمربع تیغه‌ها بیشتر از ۲۰۰ کیلوگرم باشد این بار را نمی‌توان به بار زنده کف‌ها افزود،بار معادل تیغه بندی نداریم! و مقدار آنها را بهعنوان بار مرده نظر گرفته و در محل واقعی خود اعمال میکنیم.
درصورتی‌که وزن یک مترمربع سطح تیغه‌های داخلی از ۲۰۰ کیلوگرم بر مترمربع کمتر باشد میتوان بار تیغه‌ها را به‌صورت معادل یکنواخت به بار زنده کف اضافه کرد. در اینجا چون بار واحد سطح تیغه‌های داخلی ۱۷۵ بوده و از ۲۰۰ کمتر است بنابراین میتوانیم بار معادل تیغه‌ها را به بار زنده کف اضافه کنیم.
در ساختمانهای اداری و یا سایر ساختمانهایی که در آنها احتمال استفاده از جداکننده‌های داخلی با وزن هر مترمربع ۱ کیلو نیوتون بر مترمربع، با یا بدون جابجایی موقعیت آنها وجود دارد، باید وزن واحد سطح آنها بدون توجه به اینکه آنها در نقشه‌ها نشان داده‌شده یا نشده باشند، منظور گردند.
در ساختمانهایی که جداکننده‌های سبک، نظیر دیوارهای ساندویچی و ورق گچی با وزن هر مترمربع سطح کمتر از ۰٫۴ کیلونیوتن بر مترمربع دیوار به‌کاربرده میشوند، بار گسترده معادل وارد بر کف را باید حداقل ۰٫۵ کیلونیوتن بر مترمربع در نظر گرفت. در سایر موارد، بار گسترده معادل وزن جداکننده‌ها و تیغه‌ها بر کف را نباید کمتر از ۱ کیلونیوتن بر مترمربع در منظور نمود. بار گسترده معادل جداکننده‌ها در محاسبات جزء بار زنده محسوب می‌گردند اما در تعیین نیروی زلزله این بارها باید در محاسبه وزن مؤثر لرزه‌ای به بار مرده اضافه شوند.
در سایر موارد، بار گسترده معادل وزن جداکننده‌ها و تیغه‌ها بر کف را نباید کمتر از ۱ کیلو نیوتن بر مترمربع منظور شود. بار گسترده معادل جداکننده‌ها در محاسبات جز بار زنده محسوب می‌گردد اما در تعیین نیروی زلزله این بارها باید در محاسبه وزن مؤثر لرزه‌ای به بار مرده اضافه شود.
اگر حداقل بار گسترده یکنواخت زنده، از ۴ کیلو نیوتن بر مترمربع بیشتر باشد، نیازی به در نظر گرفتن بار زنده جداکننده‌ها نیست.
۳-۳-۶ وزن تیغه‌ها و دیوارها:کلیه تیغه‌ها و دیوارها با وزن هر مترمربع سطح بیش از ۱ کیلو نیوتون بر مترمربع بهعنوان بار مرده در محاسبات منظور میشوند. درصورتی‌که هر مترمربع تیغه یا دیوار بین ۱ تا ۲ کیلو نیوتون بر مترمربع باشد، بار معادل تیغه را میتوان به‌صورت بار گسترده یکنواخت بر مساحت کف اعمال نمود. وزن معادل بار مرده تیغه‌ها که بر مساحت هر فضا اعمال میشود از تقسیم وزن کل تیغه‌ها بر مساحت فضای موردنظر به‌دست می‌آید. اما درهرصورت نباید کمتر از ۱ کیلو نیوتون بر مترمربع منظور شود. چنانچه وزن تیغه با دیوار بیشتر از ۲ کیلو نیوتون بر مترمربع باشد لازم است بار مرده تیغه یا دیوار در محل واقعی خود اعمال شود. وزن سایر جداکننده‌های سبک مطابق ضوابط بند ۶-۵-۲-۲ در محاسبات منظورمی‌شود.
در ویرایش ۹۸ بار تیغه بندی به دو دسته کلی تقسیم‌شده است که برای تیغه‌ها با وزن واحد سطح کمتر از ۱ کیلو نیوتن بر مترمربع بار به‌صورت بار زنده و برای تیغه‌ها با وزن واحد سطح بیشتر از ۱ کیلو نیوتن بر مترمربع بار به‌صورت بار مرده اعمال می‌گردد. که هرکدام از این دسته‌ها خود به دو گروه تقسیم‌شده‌اند یعنی ۴ حالت متفاوت برای بار تیغه‌ها داریم.
حالت اول:
اگر وزن واحد سطح تیغه کمتر از ۰٫۴ کیلونیوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به‌صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال میشود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و ۰٫۵ کیلونیوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه‌ها بر مساحت کف حاصل میشود.
حالت دوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بین ۰٫۴ و ۱ کیلونیوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به‌صورت گسترده سطحی زنده به کف اعمال میشود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و ۱ کیلونیوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه‌ها بر مساحت کف حاصل میشود.
حالت سوم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بین ۱ و ۲ کیلونیوتن بر مترمربع باشد. در این صورت بار به‌صورت گسترده سطحی مرده به کف اعمال میشود و مقدار آن برابر با حداکثر دو مقدار، وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها و ۱ کیلونیوتن بر مترمربع است. وزن واحد سطح کف ناشی از تیغه‌ها از تقسیم مجموع وزن تیغه‌ها بر مساحت کف حاصل میشود.
حالت چهارم:
اگر وزن واحد سطح تیغه بیشتر از ۲ کیلونیوتن بر مترمربع باشد، در این صورت بار به‌صورت مرده و در جای خود اعمال میشود.
میتوان ساده ترین دید را در مورد دیوارها داشت و آن ها را از نظر موقعیت قرار گیری دسته بندی نمون.مثلا میتوانیم بگوییم دیوارهایی که در پیرامون قرار دارند و دیوارهایی که در داخل ساختمان قرار دارندو طبیعتا دیوارهای پیرامونی یک نمایی هم به خود میگیرند اما دیوار های داخلی اینگونه نیست.در ادامه کار به شما دقیق ترین دید مهندسی را در مورد انواع دیوار ها و یارگذاری دیوار ها میدهم.
در علم مهندسی عمران انواع زیادی دیوار وجود دارد اما رکن مهم برای ما مهندسین عمران این میباشد که آیا این دیوار در طول عمر آن ساختمان ثابت و یکجا میباشد و یا ممکن است تغییر مکان و یا حتی حذف و یا شاید هم اضافه گردد.
اجازه دهید تا با یکدیگر چند مثال را بررسی کنیم:
- به عنوان مثال دیوارهای پیرامونی در طول عمر یک ساختمان همیشه وجود دارند و هیچگاه از سازه ما حذف نمی‌شوند. حال ممکن است این دیوارها نمادار و یا فاقد نما باشند.
- در درون هر ساختمان ما یکسری از دیوارها را داریم که تنها وظیفه جدا کردن فضاهای داخلی ساختمان را بر عهده دارند. ممکن است در طول عمر این ساختمان این دیوارها حذف گردند (مثل برخی از دیوارهای آشپرخانه که ممکن است بر اثر بازسازی Open شوند) و یا ممکن است این دیوارها اضافه شوند (مثل زمانیکه در نظر داریم یک اتاق بزرگ را به دو اتاق کوچک‌تر تقسیم کنیم).
دیوار جداکننده یا دیوار پارتیشن دیوارهای غیر باربری هستند که فضاهای ساختمانی را تفکیک کرده و درعین‌حال با تقسیم فضا، حریم خصوصی را فراهم می‌آورند.این دیوارها انواع مختلفی دارند که هرکدام بنا بر سلیقه شخص و میزان کاربردی بودن آن در مکان‌های گوناگون قابل اجرا هستند.این دیوارها برای تقسیم‌بندی یک دفتر و یا اتاق کاربرد دارند. در انواع متفاوتی طراحی و تولید میشوند که هرکدام هدف خاصی را دنبال میکنند. سبک و مقرون‌به‌صرفه، مساحت کمی را اشغال میکنند و قابل‌اجرا در بسیاری از موقعیت‌ها هستند. ازآنجایی‌که دیوارهای جداکننده باربر نیستند می‌توانند انعطاف‌پذیری خوبی را ایجاد کنند. مخصوصاً اگر سیستم‌های سبک‌وزن و قاب‌بندی شده باشند.
انواع دیوار بر اساس وزن:
مبحث ششم مقررات ملی ساختمان ویرایش ۱۳۹۸، بار تیغه ها و دیوارها را بر اساس وزن یک مترمربع سطح آنها به ۴ دسته تقسیم نموده و طبیعتا ما ۴ نمونه بارگذاری دیوار هم داریم
مبحث ششم بارگذاری دیوار ها را به شکل زیر تقسیم بندی نموده است:
۱- دیوار سنگین: به دیوارهایی اطلاق میشود که وزن یک مترمربع آن از ۲۰۰ کیلوگرم بر مترمربع بیشتر باشد.
۲- دیوار متوسط (نیمه سنگین): به دیوارهایی اطلاق میشود که وزن یک مترمربع آن بین ۱۰۰ الی ۲۰۰ کیلوگرم بر مترمربع بیشتر باشد.
۳- دیوار متوسط (نیمه سبک): به دیوارهایی اطلاق میشود که وزن یک مترمربع آن بین ۴۰ الی ۱۰۰ کیلوگرم بر مترمربع بیشتر باشد.
۴- دیوار سبک: به دیوارهایی اطلاق میشود که وزن یک مترمربع آن از ۴۰ کیلوگرم بر مترمربع کمتر باشد.
بر اساس بند ۶-۳-۳ تمام تیغه ها و دیوارهای با وزن بیشتر از ۱ کیلومیوتن بر مترمربع (۱۰۰ کیلوگرم بر مترمربع)، بهعنوان بار مرده در محاسبات سازه منظور میشوند و بر اساس بند ۶-۵-۲-۲، در ساختمانهای اداری یا کاربری هایی که احتمال جابجایی تیغه ها در مدت بهره برداری وجود دارد، بار تیغه های داخلی کمتر یا مساوی ۱ کیلومیوتن بر مترمربع به عنوان بار زنده درنظر گرفته میشود.
به‌طورکلی بارهای مرده به بارهایی گفته میشود که به‌صورت دائمی بـه سـازه وارد میشوند و ازنظر مقدار و محل اثر کاملاً مشخص و ثابت هستند. این بارها ممکـن اسـت ناشی از اجزای سازه ای یا غیرسازه ای باشند. وزن اجزای دائمی ساختمان‌ها مثل دیوارها، تیرها، ستون‌ها، کف‌ها و راه‌پله و نیز وزن تأسیسات و تجهیزات ثابت مثل تأسیسـات آب و فاضلاب، تهویه، برق و … ازجمله این بارها می‌باشند که دریکی از حالات زیر به سـازه وارد میشوند:
۱).بار گسترده سطحی مانند وزن سقف طبقات
۲).بار گسترده خطی مانند بار دیوارهای پیرامونی که در سازه مسـتقیماً بـر روی تیرهـا قرار گرفته‌اند. (بار دیوار طبقات بر روی تیر).
۳).بار متمرکز مانند وزن تجهیزات سنگین یا نیروی واردشده بـر کـف سـازه از طـرف ستونی که در طبقه زیرین ادامه نیافته است.(وزن تجهیزات و یا نیروی یک ستون به طبقات پایین).
قبل از شروع موضوع بار معادل تیغه بندی و یا بار پارتیشن ها باید به ۳ نوع بار که به سازه‌ها وارد میشود توجه کرد.
۱) بار گسترده: به صورت گسترده وارد میشوند.
۲) بار خطی: به یک خط وارد میشوند.
۳) بار نقطه‌ای: به نقطه وارد میشوند و واحدی ندارند.
بار آسانسور به نقطه وارد میشود و بار نقطه ای است.
که بار گسترده در مخرجش توان ۲، بار خطی توان ۱ و بار نقطه‌ای هیچ توانی در مخرج ندارد.
بارگذاری دیوارهای داخلی:
با توجه به مبحث ششم ویرایش ۹۹، ما باید ۴ رویکرد نسبت به بارگذاری دیوارهای داخلی داشته باشیم.
در ابتدای کار بار معادل تیغه بندی را بر اساس جدولی به‌دست می‌آوریم که این جدول را در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد. به شکل زیر دقت کنید.
بارگذاری دیوارهای داخلی
اما چگونه از رابطه‌های بالا برای بارگذاری دیوارهای داخلی( بار معادل تیغه بندی ) استفاده کنیم؟
اگر بار محاسبه شده از جدول بین ۰ تا ۴۰ کیلوگرم بر مترمربع باشد از رابطه اول (از نوع بار زنده)، اگر بین ۴۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم بر مترمربع باشد از رابطه دوم (از نوع بار زنده)، اگر بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ کیلوگرم بر مترمربع باشد از رابطه سوم (از نوع بار مرده) استفاده میکنیم؛ اما اگر این مقدار از ۲۰۰ کیلوگرم بر مترمربع بیشتر شد، همانند بارگذاری دیوارهای پیرامونی که از نوع بار مرده هستند رفتار میکنیم.
عموما بار معادل تیغه بندی ( دیوارهای داخلی ) در حالت سوم قرار میگیرند به شرطی که به مصالح متفاوت، سبک دیوار متفاوت و کرسی‌چینی‌های عجیب و غریب بر نخوریم.
Detail اجرایی در دیوارهای داخلی:
سقفی را در نظر بگیرید که به این سقف بار پارتیشن یا همان بار معادل تیغه بندی وارد میشود. مجددا Detail اجرایی را برای دیوار داخلی در نظر می‌گیریم.
جدولی را مانند جدول زیر تهیه کرده و هر آنچه که از مصالح در دیوار داخلی به‌کار رفته است را در جدول می‌نویسیم.
جدول جزئیات اجرایی دیوارهای داخلی
به پیوست ۶-۲ مبحث ششم مراجعه میکنیم و جرم واحد حجم هر یک از این مصالح را از جدول پیوست ۶-۲ مشخص میکنیم. سپس جرم واحد حجم را در ضخامت مصالح ضرب کرده تا وزن واحد سطح را به‌دست آوریم. تمامی وزن‌های واحد سطح به‌دست آمده را با یکدیگر جمع میکنیم. بهعنوان مثال، در دیوارهای داخلی پلان ما این مقدار برابر با ۱۷۵ کیلوگرم بر مترمربع میباشد. واضح است که این مقدار بین عدد ۱۰۰ تا ۲۰۰ قرار دارد و بارگذاری دیوارهای داخلی سازه ما در حالت سوم قرار می‌گیرد.
پس ما بار معادل تیغه بندی ( بار پارتیشن ها) یا دیوارهای داخلی را از جنس بار مرده لحاظ میکنیم و مقدار نهایی آن را با توجه به رابطه موجود در تصویر بالا به‌دست می‌آوریم.
مساحت دیوارهای داخلی را چگونه محاسبه کنیم؟
اگر به توضیحات بالا دقت کرده باشید برای بدست اوردن بار معادل تیغه بندی ما به مساحت دیوار ها هم نیازمندیم. برای به‌دست آوردن مساحت دیوارهای داخلی به پلان معماری سازه در نرم‌افزار اتوکد مراجعه میکنیم.
از طریق دستور Dimension و اندازه‌هایی که در پلان نوشته شده است، عرض دیوارها را به‌دست می‌آوریم و آن را در ارتفاع دیوار که برابر ۲٫۹۰ متر میباشد ضرب میکنیم.
همچنین برای به‌دست آوردن مساحت کف طبقه، دستور Area را در اتوکد اجرا میکنیم و با انتخاب ۴ گوشه فضای داخلی ساختمان مقدار مساحت را به‌دست می‌آوریم.
سپس مقدار مساحت دیوارهای داخلی را در مجموع باری که از طریق جدول محاسبه کردیم، ضرب کرده و بر مساحت کف ساختمان تقسیم میکنیم. طبق فرمول مقدار ماکسیمم را در سازه لحاظ میکنیم.
بارگذاری بار معادل تیغه بندی ( بار پارتیشن ) در نرم‌افزار ایتبس:
در ادامه برای وارد کردن بار معادل تیغه بندی وارد نرم‌افزار ایتبس می‌شویم و هر آنچه را که آموختیم وارد نرم‌افزار میکنیم.
می‌خواهیم بار مرده دیوارهای داخلی خود را وارد نرم‌افزار کنیم پس:
۱) نرم‌افزار ایتبس را اجرا کرده و فایل جلسه گذشته را باز میکنیم.
۲) روی حالت Similar Story قرار می‌دهیم تا هر تغییری که در طبقه مبنا انجام دادیم در طبقات مشابه نیز اعمال شود. کف طبقه ۵ (که در جلسات گذشته بهعنوان طبقه Master انتخاب کردیم) را Select میکنیم. چون روی حالت Similar قرار دارد مشاهده میکنیم که کف طبقات مشابه نیز Select میشود.
۳) از سربرگ بالای نرم‌افزار، گزینه Define و سپس گزینه Load Patterns را انتخاب میکنیم تا پنجره Define Load Patterns باز شود.
۴) در پنجره باز شده بار Dead را انتخاب کرده و OK میکنیم.
۵) در ادامه از سربرگ بالای نرم‌افزار، گزینه Assign، سپس گزینه Shell Loads را انتخاب میکنیم. در ادامه عبارت Uniform را انتخاب کرده تا پنجره Shell Load Assignment – Uniform باز شود.
۶) در قسمت Load مقدار بار مرده را قرار می‌دهیم. در این قسمت به واحدها دقت کنید.
Add to Existing Loads یا Replace to Existing Loads؟
نکته‌ای که در اینجا در مورد بار معادل تیغه بندی باید به شما بگوییم این است که ما بار گسترده‌ای را در جلسات گذشته به کف طبقات سازه خود اعمال کردیم.
پس باید بار مرده طبقات را با بار دیوارهای داخلی جمع کرده و مقدار کلی بار را در نرم‌افزار لحاظ کنیم. برای اینکار از ۲ روش میتوانیم استفاده کنیم.
روش اول:
ابتدا در جدول بار مرده طبقات را با بار دیوارهای داخلی جمع کنیم. سپس مقدار به‌دست آمده را در قسمت Load از پنجره Shell Load Assignment – Uniform تایپ کرده و در قسمت Options، گزینه Replace to Existing Loads را انتخاب کنیم تا مقدار بار جدید جایگزین شود.
روش دوم:
میتوان مقدار محاسبه شده از طریق جدول را در قسمت Load از پنجره Shell Load Assignment – Uniform تایپ کرده و در در قسمت Options، گزینه Add to Existing Loads را کلیک کنیم تا مقدار بار جدید به بار قبلی اضافه شود.
ما در این جلسه آموزش از نرم‌افزار ایتبس از روش اول استفاده میکنیم.
پنجره Shell Load Assignment – Uniform
۷) در نهایت فایل را Save میکنیم.
سلام آقای مهندس رجبی دست شما درد نکند . بسیار از انرژی و جدیت شما لذت بردم
سلام
درود بر شما
شپاش از نظر ارزشمند شما